Only a mom knows the feeling...

Life isn't perfect but share it with the peoplewho are perfect for you

Life at a calm and quiet pace

't Leven gaat heel rustig z'n gangetje. Ik geniet (eindelijk) van het thuis zijn en van mijn gezinnetje. 'k had dit al veel eerder moeten doen. Huisje aan de kant doen, lekker eten maken, wat naaien ('k moet dringend eens een paar foto's posten), en gewoon dingen doen waar ik anders de tijd niet voor vind. Zo heb ik eindelijk de kleerkast eens goed uitgemest, want ik ben op dat vlak nogal een hoarder.  En daarmee bedoel ik gewoon dat ik moeilijk dingen kan wegdoen, ik denk altijd dat het nog ooit eens van pas zal komen, maar ooit is eigenlijk nooit. Ik heb dan ook deze keer gewoon alles in een zak gestoken en breng het morgen weg. Ik moet eerlijk zeggen, de kast ziet er veel beter uit. Maar ik ben nog niet klaar met mijn missie, want ervzijn nog wel plekken in het huis die nodig een opruimbeurt verdienen.
En zoonlief voelt mee met mama, want de laatste week is hij echt wel een zelfstandig slapertje geworden. Hij heeft ons wel nog af en toe eens nodig, maar hij kan ook al een beetje op zichzelf liggen en zich bezig houden (of slapen) en dat was vroeger echt geen optie. Het geeft je direct wat meer ademruimte en dat doet echt deugd. Hij wordt al zo groot, ik kan het bijna niet geloven, maar hij is al 2 maand geweest. Wat vliegt de tijd, en zeker bij een tweede. Ik besef dat ik echt gewoon de tijd moet nemen om te genieten van de momentjes met mijn kindjes because time really flies.

It's over...

Het is alweer voorbij... We zijn weer thuis 😒. Al was het met een paar ups en downs, het was toch een mooie en vooral deugddoende vakantie. We hebben vooral veel quality time gehad. Onze kleine man heeft er, volgens mij ook wel deugd van gehad (ofwel beeld ik mij dat in) want hij heeft toch een bepaald patroontje ontwikkeld nu en daar ben ik toch wel blij voor. Er waren wel enkele dagen waar we met de handen in het haar zaten als hij maar niet tevreden kon gesteld worden, maar kan je het hel kwalijk nemen als het 30° is? Eenmaal wisten we ons echt geen raad en heeft hij zo'n 45 min onophoudelijk gehuild, rondwandelen was niet goed en hij wilde niet drinken. Dan gaat er toch wel,vanalles door je hoofd. De traantjes bij de mama komen dan ook al eens naar boven, ik kan het dan echt niet helpen, maar het wordt mij dan teveel en dan verlies ik het eventjes. Gelukkig heb ik een supermannetje die me er dan weer bovenop helpt, want de laatste maanden is het allemaal nogal veel geweest. Maar ik denk dat ik het allemaal eindelijk een plaatsje heb kunnen geven, it's not worth it of they are not worth it!

What happens at night, stays at night

Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog iets gepost heb, maar we zijn dan ook op reis en op de eerste camping was er geen internet. Dat is eigenlijk ook een keer goed, een keertje een detox van alle technologie kan geen kwaad, want eigenlijk doet het meer kwaad dan goed.
De vakantie verloopt niet helemaal zoals gepland... Het begon al slecht met een hevig onweer de eerst nacht en een stormpje de tweede nacht, waardoor manlief twee nacht meer buiten dan binnen heeft doorgebracht om ervoor te zorgen dat wij droog bleven. Daarna hebben we genoten van een paar mooie Spaanse dagen, al zorgde onze kleine man voor de nodige frustratie. Ik moet eerlijk toegeven het is al heel wat beter dan in het begin, maar er is nog steeds heel wat ruimte voor verbetering. Het is even een struggle om hem 's avonds in slaap te krijgen, maar daarna maakt hij normaal wel twee blokjes van vier uur 😀! Maar om vijf of zes uur is hij, ik weet niet, wakker(?), hij maakt heel wat lawaai, een soort gegrom, afgewisseld met wat wenen en af en toe in slaap vallen, maar wil absoluut niet meer slapen. Dit zorgt ervoor dat manlief bijna elke ochtend rond halfzeven op de wandel gaat want dan heeft hij geen probleem om nog een dutje te doen. Ook ik heb dit vandaag ondervonden want vanochtend was ik uitverkoren😗. Toen manlief duidelijk maakte dat het wel een keertje mijn beurt was.... Superpissed was ik.... Stel je voor het is nog wat donker, superstil, koud (vannacht was het echt superkoud) en daar loop jij dan, met een baby, een wandelingetje doen, terwijl je niets liever wil dan in je lekker warme bedje te liggen. Ohh man...de nachten en vroege ochtenden zijn echt zwaar en dat merk je ook aan elkaar, vandaar 'what happens at night, stays at night'. Je bent gewoon allertwee jezelf niet als je uit je slaap wakker wordt gemaakt en dan zeg je nogal eens dingen, zolang je het 's morgens maar beseft....