Lazy Sunday

Het is al weer enkele weken geleden dat ik nog de tijd vond om nog iets te posten. Ja, nu ik weer ga werken, heb ik duidelijk veel minder tijd. Vééééél minder tijd, vooral dan om aan mijn hobby's en projectjes te spenderen. Want na het werk willen ook mijn lieve schatten nog wat tijd met de mama spenderen, dan wil ook manlief nog even wat tijd met z'n vrouw doorbrengen en dan moet ik ook nog ergens het huishouden zien in te plannen. Ik geef eerlijk toe dat het me af en toe wel wat teveel wordt... maar wat kan je er aan doen.
De job is echt superleuk. Ik moet eerlijk toegeven dat ik echt wel het noorden kwijt was na vorig schooljaar. Ik had er geen zin meer in en wist me even geen raad. Wilde ik nog wel lesgeven?? of wilde ik liever iets anders.... Het was me echt een raadsel en ik zat behoorlijk in de knoop. Maar dan kwam dat telefoontje en ik heb 'ja' gezegd en nu sta ik weer voor de klas en vind het zo fantastisch!! Ondertussen heb ik ook al telefoon gekregen dat de vervanging nog tot het einde van dit jaar, dus 2015, doorgaat, dus dat was ook alweer goed nieuws.
Zoonlief maakt het er ook niet altijd gemakkelijk op. Vorige week is hij elke nacht wel drie tot vier keer wakker gekomen of wilde hij gewoon niet meer slapen. Als manlief dan om 4u moet opstaan om te gaan werken, dan komt het volledig mij toe om me te ontfermen over zoonlief. Al slaap ik er af en toe blijkbaar ook door, zegt manlief me dan de volgende dag. Het tekort en slaap begint toch echt wel door te wegen. Maar daar komt vroeg of laat wel een einde aan, zeker?

Daar gaat mijn luilekkerleventje

Woehoe, ik heb werk!! Niet dat ik blij ben dat mijn luilekkerleventje voorbij is, maar... ik werd vandaag opgebeld om Engels te geven aan toekomstige leerkrachten en dit aan de hogeschool. Dit vind ik toch niet niks hoor... this was just an offer I could't refuse. Ik zie het wel zitten al zal het de komende weken hard werken worden en vooral een zoektocht naar een goede balans tussen het werk en het gezin. En dan zou ik ook graag nog een klein beetje tijd overhouden om me met mijn andere projectjes bezig te houden, want ik mag niet vergeten wat ik graag nog wil bereiken. Maarrrr, we gaan ervoor en we zullen wel zien wat er komt.

Het houdt maar niet op...

Ik weet niet hoe ik me voel. Aan de ene kant ben ik blij dat ik nog steeds thuis ben, maar aan de andere kant zou ik toch graag weer aan het werk zijn. Ik begrijp echt niet waarom het nu al twee keer misloopt, dat ik na mijn zwangerschap aan de kant wordt gezet. Ik ben het zo beu dat onderwijs, ik doe de job nog altijd graag, maar die zoektocht steeds naar een job en dan de zovele sollicitaties waarvan je dan amper een antwoord krijgt. Ik heb gewoon geen zin om eraan te beginnen. Het stond op mijn to do-lijstje voor deze week, maar ik heb noch de energie noch de zin ervoor. Ik zei het nut er niet van in en ik weet dat ik niet bij de pakken mag blijven zitten, maar ik heb het echt eventjes gehad ermee.
En dan net vandaag gaat het op het nieuws (voor de zoveelste keer) over het tekort aan leerkrachten en hoe de minister het beroep aantrekkelijker wil maken. Laat me niet lachen, hoeveel keer heb ik dit al gehoord. Ik sta nu 7 jaar in het onderwijs, 7 jaar en ik hoor al 7 jaar dat het beroep aantrekkelijker moet worden gemaakt. Ze hebben al flink hun best gedaan want zie waar ik sta, NERGENS!
Ik wil wel wat anders doen, ik heb zoveel plannen in mijn hoofd, maar soms lukt het gewoon niet om ze uit te voeren. De ene dag zie ik alles vol goede moed tegemoet en de andere dag lijkt het alsof ik helemaal leeggezogen ben. Ik wil zoveel doen, maak zoveel plannen, maar vind niet altijd de tijd en zin ervoor. Misschien maak ik ook wel te veel plannen, waardoor ik gewoon tilt sla en niet weet aan wat eerst te beginnen. Ik vergeet soms nog dat ik ook een gezin en huishouden heb. Maar er is nog iets... het grootste probleem dat ik te weinig in mezelf geloof. Ik moet er in geloven dat ik iets nieuws kan bereiken en mijn plannen gewoon uitvoeren. Wie niet waagt, die niet wint, zegt het spreekwoord toch.