'K moet eerlijk toegeven dat ik het wat onderschat heb, zo een blog bijhouden. Ik zag aan mijn laatste post dat het alweer een maandje geleden is dat ik nog iets gepost heb. Ja, ik heb 't toch wel onderschat. Ik heb zelfs nog heel wat foto's getrokken van mijn naaiwerkjes, maar deze staan er nog steeds niet op. Ik weet dat ik meer tijd zal moeten vrijmaken, wil ik deze blog laten slagen, gewoon voor mezelf, want dat is het nog steeds. Ik weet dat het voor mezelf belangrijk is dat ik af en toe schrijf.
Het is wel nogal druk geweest de laatste tijd, met de examens. Mensen denken altijd dat de examenperiode voor leerkrachten gewoon wat extra vakantie is, maar niets is minder waar. Aan het begin van de maand, net na de belangrijke dag, die trouwens een supergoed resultaat opleverde -ik ben geen drager-, kreeg ik al meteen mijn nieuwe uitdaging te horen: mijn vervangingsopdracht loopt ten einde, maar de plaats wordt opengesteld. Ik weet meteen weer hoe mijn studenten zich voelen voor hun examens, de zenuwen kwamen al meteen de kop opsteken. Ik heb enkele jaren al eens gesolliciteerd voor een job aan de hogeschool en dan kom je daar binnen voor het gesprek en zitten er daar een zestal mensen voor je neus die allemaal vragen op je afvuren. Vanavond is het zover! Ik mag opnieuw voor het vuurpeleton gaan staan. Samen met mijn vriend hebben we er al zoveel over gepraat, want we hadden natuurlijk andere plannen, maar we vinden allertwee dat dit een once in a lifeti'e opportunity is en dat ik ervoor moet gaan. Wordt het vanavond een nee gaan de andere plannen door. Er hangt dus zoveel vanaf, en eigenlijk verliezen we sowieso niet, maar toch... We laten de toekomt zowat afhangen van het lot en dan vraag ik me af of we dit wel moeten doen. Maar ja, waar stel ik mij geen vragen bij...So we'll see, keep your fingerspitzengefühl crossed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten